Młodszy lejtnant Dimitr Gaznicow wył ze strachu w ciasnej kabinie. Poharatany BM-7 pędził przez gęsty las, co rusz potykając się i gubiąc rytm. Lewa łapa utknęła w wykrocie. Mech zaczepił bokiem o smukłą sosnę. Pień trzasnął jak zapałka, ale odbił go z powrotem na właściwy kurs. Dima skontrował, pozwolił maszynie odzyskać równowagę i wydusił z silnika ostatnie rezerwy mocy. Pojazd wypadł spomiędzy drzew i pognał w dół zbocza, byle szybciej, byle dalej od lasu. Byle dalej od… nich.
18.
Ciepłe,
wiosenne słońce zalewało blaskiem płytę Stadionu. Przodownik Antoni Kocur wstąpił
na najwyższy stopień podium. Przenośne podwyższenie, ustawione na samym środku
dawnego boiska piłkarskiego, a obecnie pastwiska krowiego, otaczał tłum,
wiwatujący na cześć bohatera. Orkiestra dęta, składająca się z dwóch
gitarzystów i dobosza, grała hymn państwowy. Nikomu raczej nie przeszkadzało,
że przypomina bardziej weselną polkę, a najmniej Towarzyszowi Naczelnemu.
Przywódca społeczności i inkarnacja władzy państwowej z namaszczeniem sunął ku
podium pomiędzy krowimi plackami, trzymając w wyciągniętych rękach medal.
Przełożył
złoconą szarfę przez głowę Kocura, odwrócił się do zgromadzonych i rozpoczął
płomienną mowę pochwalną, w której wysławiał męstwo, odwagę, piędź i chwałę.
– Srajo muchy, bedzie słonko – mruknął pod
nosem Kowal, kwitując całe to zamieszanie. Razem z Arią i Marcelem siedzieli
sobie w cieniu trybuny i świętowali po swojemu - zimnym browarem.
– Nie żal
panu, panie Heniu? – spytała dziewczyna. – W końcu to pan odwalił całą robotę.
Były
kosynier, a obecnie… całkiem szczęśliwy piwosz, podniósł tylko brew znad
krawędzi obitego kufla.
– Łaska pańska
na pstrym koniu jeździ, cudna ptaszynko… – spojrzał wymownie na jej nowy, czarny
mundur – …ale ty, to się będziesz umiała w siodle utrzymać. Dobrze mówię,
gwardzisto Balcerek?
Marcel z uśmiechem zasalutował
butelką jasnego mętnego.
Zanim
celebracja na murawie dobiegła końca, Kowal zdążył załadować swój dobytek na
mały ręczny wózek i ruszyć w drogę do warsztatu. Miał roboty w huk. Trzeba było
zrobić miejsce dla szlifierki, spawarki…
„…i
gdzie ja ten agregat wstawię niech-to-krótki-śpic?”
1) Swobodna
parafraza za: Dziennik Rozkazów, 1921, R. 4, nr 14 poz.280. Ustalenie typu szabli
dla oficerów i szeregowych wszystkich broni W.P.
2) cyt. ze
szlagieru „Spalam się” wyk. Kazik Staszewski
3) cyt. ze
szlagieru „Czarne oczy” wyk. Ivan i Delfin
4) cyt. Piotr
Bałtroczyk „Skecz o rurze”.
5) w org. „Kto za młodu nie był socjalistą, ten na
starość będzie skurwysynem, ale kto na starość socjalistą pozostał, ten jest po
prostu głupi." – Otto von Bismarck.
6) Swobodna parafraza z: „Każdy prowokator czy szaleniec, który odważy się podnieść rękę przeciw
władzy ludowej, niech będzie pewny, że mu tę rękę władza ludowa odrąbie.” –
J.Cyrankiewicz
7)
cyt. ze szlagieru „Celina” wyk. Kult
17.
Lokomotywa
pędziła przez zakład. Kocur poganiał palaczy, ale i bez tego rozgrzane do
czerwoności drzwiczki paleniska żarzyły się nie zgorzej niż węgle w środku. Przodownik
szarpnął dźwignię jazdy i parowóz zwolnił nieco na ostatniej zwrotnicy. Maszyną
szarpnęło, ale zaraz odzyskała równowagę i pomknęła dalej.
–
Cysterny!!! – wydarł się Kocur, pokazując przed siebie. – Druga drużyna,
przygotować się!
Trzech gwardzistów w pełnym rynsztunku bojowym stanęło na bocznym pomoście. Wymierzyli lufy karabinów w trupy wałęsające się przy wagonach.
